Cumhuriyete ve Cumhuriyet gazetesine tuzak kurulduğunu savunan Özdemir İnce “Ve Cumhuriyet gazetesi de Cumhuriyetin kalesi. Bu kale düşerse Cumhuriyet de düşer.” diyerek gazete okuyucularından Cumhuriyet, müelliflerine, gazetecilerine, muhabirlerine, çalışanlarına sahip çıkmalarını ve güvenilerini muhafazalarını istedi.
Cumhuriyet’te neler oluyor… Bir de benden okuyun… Alev Bey’e gelen telefonlar
Özdemir İnce’nin “Cumhuriyet’e suikast!…” başlıklı yazısı:
“Eski Yazılar” dizisi bitmedi, daha iki yazı var. Ancak içime düşen, burnuma gelen bir suikast ve fesat çevirme kuşkusu ve kokusu çabucak bir hal koymam gerektirdiğini düşündürdü. Mevzu Cumhuriyet gazetesi olunca iki elim kanda olsa da çabucak davranırım.
Hayatım boyunca Cumhuriyet gazetesinde yazmak istedim. İstedim fakat hiçbir vakit kimseden iş istemedim. “İş” her vakit bana verildi. 1990’ların başında Pera Palas’ta birinci sefer karşılaştığım merhum İlhan Selçuk, mecmualarda yayımlanan yazılarımı çok beğendiğini söyledikten sonra “Bana bir uğra” dedi. Saat ve günü belirli olmayan randevulara gitmediğimi nereden bilsin İlhan Selçuk. Hürriyet’ten hükümet baskısıyla atıldığım vakit (2012) Cumhuriyet’te yazmam kelam konusu olmuş lakin o zamanki yöneticiler istememiş. Sonunda 2018’de hayalime kavuştum ve Cumhuriyet’te yazmaya başladım.
Cumhuriyet gazetesi benim için Türkiye Cumhuriyeti’nin DNA’sını taşıyan bir canlı varlıktır. Laik ve demokratik Cumhuriyeti savunduğum için AKP hükümetinin ağır baskısıyla Hürriyet gazetesinden attırılmıştım. Artık bu Cumhuriyeti ismi Cumhuriyet olan gazetede savunmaktayım. Türkiye Cumhuriyeti benim şahsî meselem ve sorumluluğumdur. Hasebiyle gazete de benim şahsî meselem ve sorumluluğumdur.
Bir mühlet evvel Cumhuriyet Vakfı’nın bir üyesi bütün müelliflere olduğu üzere bana da bir mektup gönderdi. Mektupta bir yolsuzluktan kelam ediyordu. Derken bir mahkemenin, bu hususta açılan iki davayı reddettiğini öğrendim ve bir vakıf yöneticisinin gazete müelliflerini bir uyuşmazlığa ortak etme eforuna şaşırmıştım.
Gazetede odam yoktur. Gazete binasına yılda kimi mecburî durumlar dışında gitmem. Bu nedenle gazetede olan bitenin iç yüzünü bilmem olanaksız. Öğrenmek de istemem. Lakin buna rağmen “bela”dan kaçmak mümkün olmuyor.
Gençlik arkadaşlarımdan biri “Lan mevt, senin gazatada neler dönüyormuş da senin habarın bile yok” diyerek hiç sevmediğim WhatsApp meretiyle bana bir mesaj gönderdi. Mesajın sahibi Fatih Portakal. Fatih Portakal’ın “Twitter” (bu mereti de kullanmam) marifetiyle dünyaya gönderdiği metin şöyle:
“Türkiye bunu da gördü. Vakfıyla yazarlarıyla demokrasi naraları atan @cumhuriyetgzt genel yayın direktörünün yazısını bugün yayımlamadı. Gazetecilik ahlakını sorgulayan @TMollaveisoglu duruşundan ötürü sizi tebrik ediyorum. Yüzü kızarması gereken kodomanlarsa susuyor ve yasak getiriyor. Yazık!!!”
Bu yetmezmiş üzere, bir de Fatih Portakal’ın televizyonda yaptığı konuşmanın kaydını da gönderdi bizim ağa… İki teşebbüsten de Fatih Portakal’ın çok saldırgan bir dedikoducu olduğu, partilere lider, gazetelere yönetici atamaya varan bir megalomaniye kapıldığı anlaşılmakta! Buna “mesleki yozlaşma” denir ki tedavisi yoktur.
Metnin berbat Türkçesini sıkıntı edinmeyelim. “Vakfıyla, yazarlarıyla demokrasi naraları atan Cumhuriyet gazetesi” dendiğine nazaran gazetenin bir muharriri olarak benim de kimliğim, kişiliğim maksat alınmış. Maksat alan kim? Fatih Portakal. Fatih Portakal kim? Bir televiyon sunucusu. O kadar! Hakaret ettiği Özdemir İnce ise TRT’yi kuran grubun planlamacısı, daha sonra “Türkiye Televizyonları Program ve Yayın Planlama Müdürü”. Yani meslek etiği, meslek deontolojisi konusunda karşımda ağzını açamaz. Örneğin televizyonda dedikodu yapılamaz!
“Demokrasi naraları atan” da ne demek? Sarhoşlar ve mahalle kabadayıları nara atar! “Nara” Cumhuriyet’e de demokrasiye de hakaret. Güya bir AKP tutması konuşmakta…
Fatih Portakal gazeteciymiş. Hangi gazetede demokrasi ve özgürlükler konusunda mesleksel örnek olacak ne yapmış? Özdemir İnce’nin şiir, deneme, siyasal deneme, çeviri olmak üzere 140’a yakın yayımlanmış kitabı var. Kitaplarımı ve biyografimi öğrenmek isterse Google’a bakması kâfi. Kitaplarımdan dört beşini okursa demokrasi ve laiklik nasıl savunulur ve öğretilir, faşizme ve Başyücelik’e karşı nasıl gayret edilir bir şeyler öğrenir ve yaptığı işin ne manaya geldiğini tahminen anlar.
Yaptığı işi tanımlayayım: Cumhuriyete ve Cumhuriyet gazetesine tuzak kuranların, fesat çevirenlerin goygoyculuğunu yapmak.
Değerli okurlar, şayet bir mucize olmaz ise AKP’nin Başyücelik rejimi gitgide azgınlaşarak ülkede İslamcı teokrasiyi kurmak için büyük bir hınçla saldırısını sürdürecek ve anayasayı yok sayarak teokratik bir saltanat rejimi kuracak. Şayet bunu 2028’e kadar başaramaz ise 2028 seçimlerinde 10 milyonluk kökten İslamcı yeni seçmenle Cumhuriyete son verecek.
Ancak bu felaketi engelleyecek güçlerden mahrum değiliz. Ülke nüfusunun yarıdan çok fazlası Cumhuriyetin inançlı neferi. Entelektüelleri, aydınları, akademisyenlerinin çoğunluğu Cumhuriyetin fedaisi… Ve Cumhuriyet gazetesi de Cumhuriyetin kalesi. Bu kale düşerse Cumhuriyet de düşer. Sevgili okurlar Cumhuriyet’e, müelliflerine, gazetecilerine, muhabirlerine, çalışanlarına inancın ve lütfen gazetenizi her türlü akına karşı koruyun!